Sorry, feministen
Ik kan niet stappen en niet staan
Dus lig ik veel in bed
Daar helpt geen lieve moeder aan
En ook geen vroom gebed.
De dagelijkse dingen
zo even tussendoor
Ik mis ze zo, maar ’t gaat niet meer
Ik heb er de kracht niet voor.
Roeren in een pan met soep
De stofzuiger hanteren
Even vlug een wasje doen
De boterhammen smeren.
Het (enige) recht van de vrouw is het aanrecht
De spijker op de kop
En als ik dat recht dan heb
Dan eis ik het nu op.
Het is mij nu pas duidelijk
Geen feminist zal het snappen
Hoeveel ik van mijn aanrecht houd
En van mijn pannenlappen.
